kendimi cok sadik buldum doğrusu:)) ya ne vakit otursam su gunlugun basina aklima O'ndan baska bisey yazmak gelmez. ne kadar acidirki benim hic anim yok. varsa bile hic birini hatirlayamiyorum. kimileri agiz dolusu ani anlatmaktan bir turlu yasadiklari zamana firsat bulamazlar onlara ozenmiyorum ama en azindan burda yazacak 2-3 tane ani yeterdi bana. eskiden cok gunluk tutardim... 1999'dan 2001'e kadar araliklarla yazdim. ne ise yaradi peki? dedim ve bir gun hepsini cope attim. simdi biraz okuyup gulmek isterdim simdi. kendim hakkinda okuduklarim cok guldurur beni en cok kendime guluyorum ben. isteki arkadaslar bilirler hergun periodik olarak hapsuruk krizi tutar - sabah saatlerinde - ve ben butun gucumle icimdeki havayi avazim ciktigi kadar bagirarak (kimi zaman salyali,sumuklu/iiiiyyyyykkkk) cikartirim. herkes buyuk bi saskinlikla yuh! dememek nezaketini gosterip yilmadan "cok yasa!" diyor. inanin bu cok komik. gunes kaciyor gozume sabah sabah ondan sanirim. bir kez hatirliyorum bir musteriyle telefon gorusmesinde kendimi tutamayip tum gucumle hapsurdum yine ve birden panik yaptim bir kac kez en kisik sesimle alo???alo?hı? diyebildim ve çat diye kapattim telefonu:( rezalet bir durum. adam 1-2 dakika sonra tekrar aradi tabi yine tereddut ettim telefonu almakta ama yapacak bisey yoktu artik mecbur "EVET BENIM O KUDRETLI HAPSURUGUN SAHIBI" edasiyla efendim dedim telefona... adam "ya kucuk hanim tuhaf bir gurultu koptu orda umarim birinize bir sey olmamistir hepiniz iyisiniz dimi? dedi ve yıktı geçti:( resmen dalga gecti. sanirim hic yapmamis simdiye kadar.
bitti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder