ne yani simdi hayat durdu mu? bazen umutsuzluga kapiliyorum... bu ofiste yaslanip olecegim diye. olmek kavramindan korktugumdan degil pek yapmadigimdan. eve git-ise gel. hepsi bu yasadiklarimin. durum boyle oluncada yazmaya malzeme cikmiyor. butun haftayi "ah su hafta sonu gelsede" deyip nefesimi tutarak geciriyorum. gelen hafta sonundansa simdiye kadar hic bir sey anlamadim. ya benim anlayisim kit yada guzel seyler cabuk biter geyigi geyik degil, gercek! yasamak denen kavram bundan ibaret olmasin noolur:(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder