29 Ekim 2011

hadiselinda - klon

Rozalinda 

ne zamandır hadisenin vakti zamanında annelerimizi ekran basına kilitleyen dizi "Rozalinda" ya benzedigini dusunuyordum. bugun soyle bi arastırdım, resmen klon bunlar. bide siz bakın yanlısmıyım?



 hadise



cumhuriyet bayramımız kutlu mutlu olsun

cumhuriyet kutlamalarının yapılmamasını anlayamıyorum. (aslında burda daha şiddetli seyler dusunuyorum ama yazmıyorum böyle biline)

28 Ekim 2011

sistim

  • sabah sabah içim şişti. sanırım işteyken TV programlarını dinlememeliyim. vanda cadır savaslarının 2. bölümü cekiliyor. artık bu kavgaları bırakıp kar kıs kıyamet gelmeden su insanlara bi yardımcı olsalarda sonra kavgaya tutussalar. hepsi, herkes bencil, ruhsuz malesef:( 
  • yakın arkadaslarımdan biri evlenmis (B.D.). bu haberi ortak tanıdıktan alıyorum. ve malesef sevinemiyorum. benim hatam, her zamanki gibi arayıp sormadım onu. yeterince yakınlasamamısız belkide bilmiyorum. mutlulugunu paylasma sırası bendeydi oysa. o benim evliligimde en guzel kıyafetini giymis şık şıkırdım hazır gulumsuyordu. aynısını bende yapacaktım. kısmet degılmıs:(
  • öbür taraftan canımın içi prensesim pazar gunu eski erkek arkadasıyla bulusarak hayatının sınavını verecegını dusunuyor. tekrar onu kazanmak ıstıyor ve cok pısman. bu konuda yapılacak bir yorum yok yasayarak ogrenecegiz.

26 Ekim 2011

peh!

kafası karısmıs, sinirli, üzgün uyandım bu sabah. bagırıp cagırıp birseyler kırmak için yer arıyorum bulamıyorum. ayrıca 1 yorum bile almadıgım yazılarıma neden fi tarihinden beri inatla devam ettigimi de bilmiyorum. cok ta sallamıyorum acıkcası, asagıda bu yazılanlarla alakasız resimlere bakabilirsiniz, tabi bakanınız varsa...












19 Ekim 2011

başbaşa!

GİTTİLER!!!
2 hafta sonra nihayet gittiler mi demeliyim bilemedim. Eşimin teyzesi ve eniştesi 2 haftalıgına bize geldiler:) hiç sıkılmadılar. enişte 82, teyze 65 yaslarında. buna ragmen sabah yuruyusleri, kultur fizik hareketleri, nefes egzersizleri... sonra kahveleri-gazeteleri artık kemikleşmiş durumda hayatlarında. biz bodruma tasinali 8-9 ay oldu, gidemedik. onlar iki haftada ne yunan adası bıraktılar gidilmedik ne yalıkavak ne turgutreis vs. imrendim dogrusu. yagmurlu gunlerde ben üşeniyorum çıkmaya ama onlar koşa koşa gidiyorlar çarşıya-pazara.

onlar gelene kadar aksamları kendi ev rutinimiz (hatta keyfim demek daha dogru olur) vardı. keyfimize gore yemek yapar-yapmaz, temizlik yapar-yapmaz butun gece kanepede devrilir-devrilmez, ne giydigimi-hatta giymedigimi onemsemez yasayıp giderdik.

ama misafir olunca oyle olmuyormus, anladım. işten cıkınca dogru eve gidiyorsun, cantanı bı kenara fırlatıp giriyorsun mutfaga hazırlık, sofra kurulması, yemesi, toplaması, bulasıkların halledilmesi, cayın demlenip kek-mek biseyle servis edilmesi...... ay!!!

allahtan teyze kendini misafir gibi hissetmedi hic. yemek yaptı. aksamları isten gelince en azından yemegin hazır oldugunu bılmek guzeldı. onlar olunca bızde "bakın bızım artık kurulmus bi duzenimiz var" diyebilmek icin sabah kahvaltısı yapmaya calıstık. bazı sabahlar basardık. aksamları tv karsısında kanepede sızmadık hiç, uykumuz gelince yataga gıttık. kıyafetlerimizi orda burda cıkartmadık.

akrabaların gelip-gitmesi hem iyi hemde kötü sanırım, bilemedim:(


18 Ekim 2011

Hybrid Historic+Modern Style

bunları gecmıste bırıktırıp paylasmamısım yazık etmısım.

bazı gariplikler

bos kalan bilekler icin sanatçı Lunchbreath asagidaki cozumleri uretmis. sinir bozucu ve garip gorunuyor ama cizimler guzel. bizim zihni sinir projeleri gibi.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...