butun ısrarlarıma rağmen ve yağmura rağmen yine motorla geldik işe:( mantomun arkası saçımda dahil çamur içindeyim. bankanın otoparkında kimse görmeden kaskı çıkartıp hemen bereyi geçirdim kafama. ve her sabah işe gitmek için yürüdüğüm (ben podyum diyorum) esnaf ve sanatkarların önünden başım önde geçtim. okadar yavaş nefes aldımki sanırım bu sefer onların düşüncelerini okuyabildim.
biri "noluyo bu kıza? sabahları savaşmadan işe gelmiyor" der gibiydi.
balıkçıda çalışan çocuk kızla göz göze gelip içten içe güldü.
maskarası oldum esnafın.
niye kendime bunu yapıyorum...puff...
(bu arada ben bu yazıyı yazana kadar güneş çıktı bile. bunu seviyorum!)
1 yorum:
Bodrum`u ilk defa kisin gormustum ben 14 yasinda falandim sanirim. Son yillarda her yaz oradalardayim. Bodrum-Marmaris takiliyorum. Paylasayim dedim Bodrum`da yasayan birini gorunce.
Pek hostur sessizligi de.
Yorum Gönder