25 Mayıs 2011

anahtar


gün geçmiyor ki bir terslik daha yaşamayalım. dün anahtarı evde unutmuşuz! bunu fark ettiğimizde saat 22:00, çilingir yok.
neyseki mak gayvır'la evlenmişim. balkonun kilidini kırıp kapıyı açtı. bu arada komşular gürültüyü duyup geldi elimizde el feneri, fısıltıyla konuşup içeri girmeye çalışıyoruz... neyseki "çakal" hariç herkesi ikna ettik. (çakal-köpek, biraz kendini ağırdan sattı.)
çakalın gönlünü almak 1 dilim salam ama evde olmak paha bicilemez.

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...