30 Ocak 2009

ters+z

masabasindaki isime ragmen her sabah parmaklarimin uclari donar. cayi sadece parmaklarimi isitsin diye ister, kahve icerim. bu artik sona ersin diye gecirirken icimden kis bastirdi. zaten neyi istesem tersi cikar bu konuda mezun olmus, diplomasini asmislardanim.
ben en iyisi bu gece yeğenle sinemaya gitmek istemiyeyim.

27 Ocak 2009

himm gabor




kim bilir ne zaman yaptilar benim simdi gorup hayran oldugum bu calismayi...

26 Ocak 2009

formül

hala uykum var. yegenin istanbula ziyaretini senlendirmek ugruna dun gittigimiz buz pateni macrasi (neyseki) butun kemiklerimiz orjinal halde bitti.
kaldi ki benim sikayetim eglenerek yorulmak degil, sabah uyanmadan ise gelmek!
bugunku toplantimizda yine kimse katilmadan son buldu. yonetici internetten is gucunu nasil daha saglikli kullanabiliriz? sorusuna cevaben bir yazi bulmus onu okuyarak paylasti. bizde anladik!
yazinin ana temasi insan iliskileri. yazida; %15 teknik bilgi gerisi insan iliskisi deniyor. bir isi basarabilmenin formulu buymus. devaminda... bu konuda o kadar iyi olmaliyiz ki krizde musterilerimizi kacirmayalim. ulkeler arasindaki anlasmalari bile ulkecek almiyoruz iki ulke baskanlarinin dialoglari sayesinde yapiyoruz. diye devam ediyor. yani cok calis, cok guleryuzlu ol, ama ayni zamanda mutlu gorun, enerji ver... vesaire vesaire...
oysa yazinin basinda hayallerinizin pesinden gidin, vaktim yok demeyin diyordu.
(bu ne yaman bir celiski?)
(tasindik)

12 Ocak 2009

isyan: goz

dunden buyana sol gozum seğiriyo. delirme sınırındayım. butun hayatimi ona gore yasiyorum. aciz zekam bunun bilimsel bir aciklamasi oldugunu bilsede halk dilinde "sol goz segiriyosa kesin basina kotu bir hal gelecek" edasindayim. bugun her calan telefona acaba bi hatami yaptim diye alttan alan bir sesle bakip, kalp carpintisindan yorgun dustum.
tasiniyorum ya kesin basima bi hal gelecek. ya nakliye araci kaza yapar yada ben evden daha tasinir tasinmaz sogurum:(
en iyisi kurşun döktürüp, muska takmak!

6 Ocak 2009

tasinmak

yine kiralik ev ariyorum. yaz-kis demeden tasinabiliyormusum meger. insanlar nasil oturduklari evde yaslanabiliyorlar sasiriyorum.

5 Ocak 2009

sessiz stres

ben hayatimdaki sorumluluklari azaltmaya calisiyordum. bu krizde nerden cikti simdi? her 3 gunde bir toplanti yapiyoruz. ne gerek var bizi stresten strese kosturmaya anlayamiyorum. rahat calisamaz oldum. zaten kendinden pimpirikli bir insanim bu konusmalar sağolsun diken ustunde oturtuyor beni. yonetici bir an once bu telasindan kurtulmali. zira bu kadar dusunmenin, krize yogunlasmanin, korkmanin kimseye bir faydasi yok. insanlar ne acilar yasiyorlar acliktan öluyorlar, savasiyorlar vs. bi krizmi hayatlari altust edecek, şaşarim. ben herseye ragmen bir işte calismak icin degil, hayatlarimiz kolaylastirmak icin calistigimizi dusunuyorum.
ama bunu sesli soylemiyorum!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...