vefat

ardan amcamizi, babamizi kaybettik. 28.05.09

metrobus noolsun?

baliklara yuva, elvise kanka olsun! devami

fikir

cep telefonlari ayni pilsiz hesap makinalari gibi yapilsin yani gunes enerjisiyle calissin. biktim telefonumun sarjinin bitmesinden. resmen hayatimi etkiliyor.

dinlen+z

sanirim daha yazin basinda misafir agirlamaktan yoruldum. gelen her insan yeni bi enerjiyle geldiginden arkadaslarimla olmayi seviyorum. dun aksam artik ne kadar yoruldugumu anladim.
aksamlari isten sonra yemek yapma, evi toplama, kendime zaman ayiramamalar yetti canima. simdilik bu hafta sonu disari cikmamak gibi bir dusuncem var! cikarsamda gece bostanci sahildeki buyuk kulubun yakinlarindaki balik tutanlar dernegine gidip buyuk kulupten gelen unlunun soyledigi sarkiyla, sezlonga uzanip, birami yudumlayip, denize ayaklarimi sokup, dinlenmek isterim.

evli erkek

yeni evli erkekler neden her firsatta "icimdeki kazanova olmedi" mesaji verirler. sohpet aralarinda gecen kadinlarin bile guzel olup olmadigini sormak niye? hala butun kizlarla birlikte olabilirim imaji sacma degil mi artik? tavsiyem, evlenince sen hayatta yokmussun gibi davranilmiyor korkma!

pa+zartesi

bugunku toplanti konumuzu iftiharla sunarim: hayata bakmak.
dun gece, hem maclari takip etmek adina hemde sikintidan futbol programlarina goz atiyormus. anneside uzun zamandir ogluyla vakit gecirmediginden midir bilmem oturmus onunla izlemeye baslamis. (bu arada kadin oldukca yasli.)
sonra adam sikilmis kapatmis. anne hemen tepkisini vermis "niye degistirdin ne guzel yesillige bakiyordum".
burdan cikardigimiz ders: hayat herkesin gordugu kadar sikici yada guzeldir!

monsterocity

anlamsiz post

ders

hep ben daha cok caba gosteriyorum. gereksiz yere ustleniyorum sorumluluklari.
"sana bu konuda yardim ederim"le baslayip "tamam o zaman, ben isi bitirince sana mail atarim. sende o zamana kadar kendi isini halledersin"le bitiriyorum.
netice: kuru bir tesekkur.
aldigim ders: BİR DAHA BUNU YAPMA!

10 parmagimdaki 10 marifet

dun aksam yaptigim firinda limonlu tavugum sahane oldu. övgüler aldim. tarif geyiklerine girmeyecegim. nar gibi kizarip limonunda tavuga cok yakistigini ve yaninda tabiki pesto oldugunu bilin yeter.

umursama+z

hic bisey olmadi, konusmadim bile. butun gece laf sokup durdum o ise anlam vermeye calisti. sonra uyuduk simdi gene işteyiz. buda boyle unutulup gider sanirim.

kadinlik hormonlarim

gecmisten bir turlu kurtulamayacagim. bunu artik iyice anladim. bugunde pekistirdim. hafta sonu erkek arkadasimin postasindan okul arkadaslarimizdan biriyle yaptigimiz ortak is yuzunden maillestik. o esnada eski kiz arkadasinin ismini sohpet listesinde gordum ama gormemezlikten geldim. o an insan yanindaki adamdan emin olunca umursamiyor, kimlerle konusuyor vs.
mutluluk bocegi, sevgi kelebegiyiz o an.
sonra karabasan gibi dusunceler olusmaya basliyor akilda.
(kizlarin genlerinde var benim elimde olan bisey degil. ister istemez sorular olusuyor.)
insan 7 sene onceki kiz arkadasiyla ne gibi seyler konusmak isteyebilir ki? hı? ben ayni ihtiyaci duymuyorum mesela.
ve bu sabah kadinlik hormonlarima daha fazla karsi koyamadigimdan (ayni zamanda bu durumda hakkim oldugunu dusunup) tekrar girdim postasina. allahtan firefoxun sifreyi saklamak gibi nimetleri varda faydalaniyoruz. arama yaptim ve yine ortak bir arkadasla benimkinin konusmalarini buldum. evlenip evlenmedigini sormus!!!
bu ne simdi? iyi mi kotu?
sabah sabah hic merak etmemeliydim ama oyle olmuyor iste. muhakkak yansiyacak simdi bize bu. bugune-yarina-sonrakilere...(belki) oysa simdi hiç biseyden habersiz uyuyor.
seytan diyor, dikil karsina "kardesim girdim postalarina baktim konusmalarinizi gordum anlat bakalim ne ayaksin?" diye sor. vur yuzune. ama duyacaklarimdan korkarim.
sen bana guvenmiyormusunlardan baslayacak yine konusma. aslinda üseniyorum simdi boyle konusmalar yapmaya! kesin cok ta masum bir sorudur o ve ben evhamlaniyorumdur, bosyere. e gelde evham yapma!
basak burcunun kendinden baskasina guvenmeyen hallerinden nefret ediyorum. neyseki coook sabirli bir teraziyim. ofkeyle kalkip zararla oturmak istemem.