hayat durdu. o kadar rutine baglamisim ki rihanna dayak yemis 9 cihan duymus ben uyuyorum. hic onemli degil. yesin barisirlar. oyle manyak cifler var dövüşüp barışır, yokmuş gibi devam ederler. insan bu kadar acimasizca sevmemeli birini.
yada sevsin bana ne?
benim derdim baska. siddetle sikayetciyim hayatimdan. biktim ayni seyleri yapmaktan. farkli giden hic bir sey yok. biraz degisik bisey yapip hafta sonu soyle deniz kenarindan taa beykoza kadar uzanalim belki bi degisik bisey olur gUnumuz senlenir diye dusunup dustuk yollara, trafik yuzunden tın tın 2 saatte gidebildik. gittigimiz yerde hidiv kasri! kış gunude olsa insanlar zebil gibi dolusmuslar. bide ustune bir etkinlik var fena şık herkes. bi tuvalete girip ciktik. hadi bakalim düs gene yollara tın tın 3 saat sonra kadikoy.
varinca "ay bir daha bi yere kimildamam! burnumdan geldi" yeminleri ettim.
e nooldu simdi? 2 saat git işe, 3 saat dön.
BROVA ALKIŞ BİZE!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder