hafta sonu gittigimiz dogum gunu etkinligi faciaya donusebilirdi. donusmesede aramizda efsanelesti. ilk olarak taksim emek sinemasinin arka sokaginda pi'nin sahibinin aldigi mekanlarda oturup sohpet ettik. cok keyifliydik. bu keyfi tanidigimiz bir arkadasin mekanina giderek taclandirmak istedik. icersi hinca hinc insan dolu bir yermis meger. kalktigimiza pisman oldum.
ilerleyen saatlerde arkadasim islak zeminde dengesini kaybedip yerden 30 cm yuksekligindeki bardak dolu masanin ustune dustu. kalktiginda elini gosterip kestim deyince baktim eli kan icinde ama kesigi karanliktan goremiyorum.
(bu arada yanan flash isiklar anı kare kare gormemizi ve bir film sahnesini andiriyor.) sonra yuzum dedi. yuzune baktim alninda 3 yer, goz kapaginda da 2 yer kesilmis. insan sevdiklerini boyle gormeye dayanamiyor. yinede sogukkanli davranip kagit mendillerle tampon yaptik. baska kesikler varmi diye gormek icin yuzunu temizledik. allahtan yoktu ama durmayan bir kan akisi vardi oda beni endiselendirmeye yetti zaten. durum hastanelik, ama alkolden midir yoksa endiselendiginden midir bilinmez bir turlu ikna edemedik. fazla israr etmedik birde ustune tartisma ciksin istemedim. esasen benim ailem dizisindeki meliha'nin mertcan'a ilac icirdigi sahne gibi yapip guclu bir anne edasiyla dogru hasteneye deyip, kulaktan tutup goturmeliydim.
2 yorum:
her ne kadar ana fikirden uzak,işgüzar bir dzeltme olsa da; benim ailem değil canım ailem :)
hahayt;) haklisin valla. sözde takip ediyorum diziyi;)
Yorum Gönder